Langs de afgrond van de Fish River Canyon

Dinsdag 10 november
De grootste canyon van Afrika, en een van de grootste ter wereld, ligt in Zuid-Namibië. De door de Fish River uitgesloten kloof is zo’n 160 km lang en op z’n breedst 27 km met een diepte tot 550 meter. Geologisch gezien is de kloof in twee fases uitgesleten, waardoor er een uniek patroon van kloof in kloof is ontstaan. Deze canyon is de hoofdreden dat wij ook het zuidelijk deel van Namibië bezoeken en doorrijden naar Kaapstad in plaats van terug te rijden naar Windhoek. We verwachten er dus veel van de komende dagen!

De reis verloopt voorspoedig, 200 km leggen we snel af en aan het begin van de middag komen we al aan op de overheidscamping bij Hobas. Slechts 10 km hier vandaan ligt het belangrijkste uitkijkpunt over de Devil’s Corner, een van de grootste bochten in de kloof. Na twee dagen op kleinere campings, zonder stroom ook nog, is deze camping een aangename afwisseling. We staan dan wel weer op een zanderige ondergrond maar er zijn erg veel bomen en daardoor mooie schaduwrijke plekken. Hier is het goed bijkomen, inclusief duik in het zandrijke mini-zwembadje. We nemen ook alvast een eerste kijkje bij de Fish River Canyon, er is een fancy nieuw uitzichtspunt gebouwd vanaf waar we kennismaken met de diepte en wijdte van dit natuurverschijnsel. Hierbij vergeleken valt de Sesriem Canyon volledig in het niets, ergens in de diepte zien we het riviertje slingeren tussen de bruine rotsen en voor kilometers links en rechts zien we niets anders dan de uitgesleten kloof. Een paar honderd meter verderop kunnen we weer een heel ander deel bekeken met nieuwe vergezichten. Omdat de zon al snel aan het ondergaan is bewaren we de rest voor morgen.

Woensdag 11 november
Langs de oostzijde van de kloof is er een met de auto begaanbaar pad aangelegd, in de 20 km tot het eindpunt bij de Eagle’s Rock komen we langs verschillende uitzichtpunten. Soms kunnen we kilometers ver de rivier zien, soms zien we alleen een bocht maar dan wel omringt door prachtige rotswanden die golvend zijn uitgesleten. Het laatste stuk is echt alleen met een 4x4 bereikbaar, we rijden twee keer een steil stuk af waarvan we geen idee hebben of het wel weer omhoog te rijden is. Daarnaast zijn we erg blij met de hoge ligging op de weg, er liggen flinke brokken steen en diepe kuilen. Het hobbelt dus weer lekker, maar zonder lekke band bereiken we het uitkijkpunt bij de Eagle’s Rock. De naamgever lijkt in de verste verte niet op een adelaar, maar het is een van de beste lunchplekken die we hebben gehad. Stoeltjes voor de camper en genieten van het uitzicht, dat zeker tien kilometer voor ons uitstrekt. Na terughobbelen over de weg, wat vlotter gaat dan de heenweg, rijden we nog even door naar het Hiker’s viewpoint. Dit is het meest noordelijke punt uitzichtpunt, waar ook de vijfdaagse wandeltocht door de canyon start. Dat is alleen mogelijk in de winter, en dagtochten zijn streng verboden sinds het overlijden van een wandelaar in 2001. Bij dit punt kijken we de andere kant de kloof in, wat opnieuw een verandering van uiterlijk geeft. Hier zien we enorme plateaus, uitgesleten in de eerste fase van erosie. Ergens in de verte zien we de bochten van de tweede fase waar de plateaus eindigen en overgaan in rivierbedding. Deze kloof heeft onze verwachtingen zelfs overtroffen, het is de omweg meer dan waard!

Een stuk zuidelijker in deze kloof ligt nog een camping, waar we ’s middags naar toe rijden. De rit van zo’n 80 km leidt ons langs de kloof, die we continu zien liggen dichtbij of verderaf. Omdat we wat verder weg zijn, valt nu pas echt goed op hoe breed hij wel niet is. De laatste kilometers dalen we steeds verder de kloof in richting het Ai-Ais Hotsprings resort. De beroemde warmwaterbronnen op deze plek zijn reden geweest om een soort van Spa-Resort te bouwen, wat we aantreffen is wel een beetje vergane glorie. Wat ze hier een ‘spa’ noemen zou bij een gemiddeld Centre Parks achtig park nog niet eens als kinderbad in gebruik zijn. Maar op het terrein is inderdaad een warmwaterbron van 65 graden Celsius, deze is opengelegd en het water is zeer warm merken we al snel. Het campingzwembad (24 uur per dag geopend) wordt gevoed uit deze bron, waarvan het water een heilzame werking schijnt te hebben bij bijvoorbeeld reumatische aandoeningen. Ook zonder daarvan last te hebben vinden wij het zwembad geniaal. Het water is iets van 28 graden, wat niet eens heel warm aanvoelt hier. Je loopt zo het bad in en het dobbert heerlijk. De paar medebadgasten die ook voor het eerst het water ingaan denken er hetzelfde over als wij, ontspannende zuchten klinken om ons heen. Hier vermaken we ons wel even.