8 en 9 augustus 2017 – Op weg naar Quito

Met een spectaculaire landing tussen de bergen en ravijnen, en met de nodige turbulentie, komen we na 12 uur vliegen aan in de hoofdstad van Ecuador, Quito. Na een toch wel erg lange reis is het fijn als je bij de uitgang van het vliegveld een man ziet staat met een bordje “Perenboom 2x”. Hij brengt ons ook naar het Bed & Breakfast in Quito met zijn taxibusje. Net het vliegveld af verschijnt er een steile rotswand waar, zo’n 500 meter hoger nog, bovenop Quito ligt. Met steile weggetjes en de nodige slingers komen we aan bij het Bed & Breakfast waar we worden opgewacht door erg vriendelijk en behulpzaam personeel. Bij aankomst zijn we eerst even gaan rusten, waarna we een kleine voedzame maaltijd hebben gegeten bij een restaurantje in de buurt. Ook hier weer een zeer vriendelijke ober die ons nog even de fijne kneepjes van Ecuador uit heeft gelegd. Om 20 uur (3 uur ’s nachts in Nederland) ging het lampje toch wel uit en hebben we een redelijke nacht geslapen. Prima ontbijt hier met vers gebakken eitjes naast de tafel, verse sapjes en broodjes.

Quito ontdekken staat op de tweede dag op het programma. We gaan met een taxi richting onze eerste bestemming, de Basilica del Voto Nacional. Een grote katholieke kerk in neo-gotische stijl met een klokkentoren waar je een mooi uitzicht hebt over de stad. Thijs is naar de top van de klokkentoren geklommen en Marjolein is halverwege blijven steken. De grote hoogte (2800 meter) waarop Quito zich bevindt is goed te merken aan kortademigheid, misselijkheid en vermoeidheid. We liepen verder door de straat met de zeven kerken en bezochten de Iglesia de la Compañia de Jesús. Overweldigend en indrukwekkend bij binnenkomst met overal bladgoud (totaal 7 ton gebruikt). Om deze grote kerken binnen te komen betaal je entree, voor de toeristen zijn dit dubbele prijzen ten opzichte van de Ecuadorianen. We hebben geluncht bij een klein restaurantje onder de Catedral aan het Plaza de la Independencia, met toeristenkwaliteitslogo op de gevel. De eerste typisch Ecuadoraanse maaltijd beviel goed: Locro, een goedvullende aardappelsoep, een of ander sausje, avocado en iets pinda-achtigs. Gelukkig zaten we niet aan de straatkant, want hier kwam de ene verkoper van zonnebrillen, sjalen en schoenpoetsers (veelal kinderen) langs. Wat opviel in de stad was de traditionele kleding die door veel vrouwen wordt gedragen en de vele kinderen uit arme gezinnen.

Na de lunch zijn we nog naar het Centro Cultural Metropolitano geweest waar tegenwoordig art galeries en de bibliotheek in zijn gevestigd. Op het Plaza San Francisco vonden we de gelijknamige kerk en grote kapel met wederom allemaal bladgoud (95% van de inwoners is katholiek hier…) en daar vlakbij La Ronda, de oudste straat van Quito. Het Museo de la Ciudad, oftewel stadsmuseum, vertelde ons de geschiedenis van de gewone inwoner van Quito in de afgelopen eeuwen, in het gebouw van het voormalig ziekenhuis. Kortom, veel gezien op één dag van deze koloniale hoogste stad van de wereld met ongeveer 2 miljoen inwoners! Terug in het Bed & Breakfast, een sjieke oude dokterswoning, kregen we een traditionele cedron thee uit eigen tuin.

Morgen gaan we richting Otavalo, waar de vele poncho’s, kleden en sjaals worden gemaakt. Wij vermaken ons hier nog wel een paar weken!